10 ιστορίες που δείχνουν γιατί δεν θα πρέπει ποτέ να βγάζετε γρήγορα συμπεράσματα
Η ζωή είναι απρόβλεπτη, γι’ αυτό μην εκπλαγείτε αν ξαφνικά πιάσετε τον εαυτό σας να έχει λανθασμένες αντιλήψεις ή προσδοκίες. Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό, αν και μερικές φορές μπορεί να αγγίξει τα όρια του παραλογισμού.
Δείτε παρακάτω 10 ιστορίες που “κρυφακούσαμε” και αποδεικνύουν ότι όλα τα πράγματα στον κόσμο είναι οργανωμένα σύμφωνα με τις πεποιθήσεις μας.
“Νομίζετε ότι η εμφάνιση είναι το κύριο χαρακτηριστικό σε μια γυναίκα; Η φίλη μου παντρεύτηκε χάρη στην αίσθηση του χιούμορ της. Έχει μικρό στήθος, οπότε πολλές φορές φοράει σουτιέν με ενίσχυση. Μια μέρα ήμασταν στην παραλία και καθώς σκουπιζόταν προσεχτικά με την πετσέτα της, έφυγε το πάνω μέρος από το μαγιό της μαζί με την ενίσχυση. “Γαμώτο! Ο αέρας πήρε το σουτιέν και το στήθος μου”, άρχισε να φωνάζει. Ο τύπος που ήταν δίπλα μας άρχισε να γελάει τόσο πολύ και δυνατά, που έπρεπε να τον βοηθήσουμε. Μια βδομάδα αργότερα της έκανε πρόταση.”
“Δε δίνω χρήματα στους ζητιάνους. Είναι θέμα αρχής: θεωρώ ότι είναι όλοι ψεύτες. Ωστόσο, μια μέρα είδα έναν άστεγο άντρα για τον οποίο σίγουρα ένα κανονικό γεύμα ήταν σπάνιο, να ταΐζει μερικά αδέσποτα σκυλιά. Δεν τα τάιζε επειδή τον πλησίασαν αυτά, αλλά τα έψαχνε ο ίδιος. Με άγγιξε τόσο πολύ, που του πήρα φαγητό. Τώρα τον βλέπω κατά καιρούς και τον βοηθάω. Είναι ένας καλός άνθρωπος με μια σκληρή ζωή. Είναι κρίμα που η ζωή είναι τόσο άδικη μερικές φορές.”
“Ο γιος μου είναι τυφλός. Για πολύ καιρό η γυναίκα μου και εγώ δεν ξέραμε πώς να τον συστήσουμε στον κόσμο και να τον μάθουμε να ζει χωρίς να νιώθει μειονεκτικά. Ένας φίλος μας συμβούλευσε να τον πάμε σε μαθήματα τέχνης. Στην αρχή είχαμε αμφιβολίες, αλλά 6 μήνες αργότερα, οι καθηγητές μας είπαν ότι το παιδί μας έχει ταλέντο, καθώς μπορεί να σχεδιάσει κάτι χωρίς να το δει, μόνο μέσω της αφής. Τώρα οι ζωγραφιές του παρουσιάζονται σε εκθέσεις και μερικοί ξένοι έχουν αγοράσει κάποιους πίνακες. Οπότε, ό,τι και αν συμβεί στη ζωή σας, μην παραιτήστε! Πάντα μπορείτε να βρείτε μια διέξοδο!”
“Πίστευα ότι μια κοπέλα ήταν άσχημη και αποφάσισα να την κοροϊδέψω. Έφτιαξα ένα ψεύτικο προφίλ στα κοινωνικά δίκτυα και την έκανα φίλη, για να την κάνω να με ερωτευθεί. Σχεδίαζα να κανονίσω ένα ραντεβού και να μην πάω ποτέ. Ενώ μιλούσαμε, κατάλαβα πόσο εκπληκτική είναι και την ερωτεύτηκα.”
“Έμεινα πρώτη φορά στο σπίτι της κοπέλας μου. Εφόσον κάνει συνέχεια δίαιτα, αποφάσισα να πάω το βράδυ στην κουζίνα και να φτιάξω κάτι να φάω. Μπήκα στην κουζίνα, άνοιξα το ψυγείο, πήρα ένα τηγάνι και ξαφνικά άκουσα μια φωνή από πίσω μου να λέει: “Τρως;” Το τηγάνι έπεσε στο πάτωμα και είδα έναν τεράστιο παπαγάλο σε ένα κλουβί να επαναλαμβάνει: “Τρως! Τρως!” Η κοπέλα μου ήταν στο διάδρομο και έκλαιγε από τα γέλια. Και λένε ότι τα ζώα δεν καταλαβαίνουν τίποτα.”
“Ο άντρας μου ποτέ δε μιλάει πολύ και δεν εκφράζει τα συναισθήματά του. Δεν μπορούσα να τον κάνω να μου πει “Σ’ αγαπώ”. Οι φίλοι μου λένε ότι είναι ψυχρός. Βέβαια, εγώ ξέρω πόσο συναισθηματικός είναι. Πριν από λίγο καιρό παρατήρησα ότι κουβαλούσε στο πορτοφόλι του ένα ροζ οριγκάμι που είχα φτιάξει στο πρώτο μας ραντεβού. Το προσέχει πολύ για να μην χαλάσει.”
“Μάλλον το παράκανα με τη δουλειά. Χτυπούσα την πόρτα για μισή ώρα και απαιτούσα να μου ανοίξουν. Το πάσο μου δε λειτουργούσε, άκουγα ψιθύρους πίσω από την πόρτα, αλλά κανένας δεν μου άνοιγε. Φώναζα: “Είμαι το αφεντικό σας! Απαιτώ να μου ανοίξετε την πόρτα!” Πάλι ψίθυροι. Τελικά, ένας τρομαγμένος σεκιουριτάς μου είπε: “Αν δεν σταματήσεις, θα καλέσω την αστυνομία!” Τελικά, χτυπούσα την πόρτα της τράπεζας. Το γραφείο μου ήταν ακριβώς δίπλα…”
“Αγοράσαμε στο γιο μας μια κιθάρα, αλλά δεν τον ακούσαμε ποτέ να παίζει. Του φώναζα συνέχεια εξαιτίας αυτού: “Γιατί αγοράσαμε κιθάρα, αφού δεν τη χρησιμοποιείς;” Χθες αρρώστησα. Ο άντρας μου πήγε να πάρει φάρμακα και ο γιος μου μάλλον νόμιζε ότι έφυγα και εγώ. Πήρε την κιθάρα και άρχισε να παίζει (μάλλον όπως κάνει πάντα). Παίζει ωραία και ρομαντικά τραγούδια και ντρέπομαι που του φώναζα τόσο καιρό.”
“Άρχισα να βγαίνω με έναν τύπο. Τον κάλεσα στο σπίτι μου ελπίζοντας να ζήσουμε μια ρομαντική βραδιά, αλλά έπαθα δηλητηρίαση από το σούσι και πέρασα όλο το βράδυ στην τουαλέτα. Νόμιζα ότι η σχέση τελείωσε. Όταν άνοιξα την πόρτα, δεν ήταν εκεί. 20 λεπτά αργότερα γύρισε, έχοντας αγοράσει φάρμακα. Βρήκε ένα φαρμακείο σε ένα άγνωστο μέρος. Με πρόσεχε μέχρι να με πάρει ο ύπνος το πρωί. Με αγκάλιασε πριν κοιμηθώ. Τελικά, υπάρχουν ακόμα αληθινοί άντρες.”
“Παντρεύτηκα πριν από μια βδομάδα. Σήμερα, μια φίλη μου έμεινε στο σπίτι μας. Ξύπνησα μέσα στη νύχτα και ήμουν μόνη μου. Μετά, άκουσα τη φωνή του άντρα μου από το δωμάτιο της φίλης μου: “Δε θα ακούσει τίποτα. Έλα!” Μπήκα μέσα στο δωμάτιο έτοιμη να τους σκοτώσω και τους δυο… και εκείνοι κάθονταν και έπαιζαν σκάκι!”
Πηγή